Budowa kościoła św. Jerzego, patrona miasta i wyspy Pag, rozpoczęła się przed 1465 r. i trwała do końca XV wieku.
Sveti Vid (św. Wit) jest najwyższym szczytem wyspy Pag i leży 348 m n.p.m. Mały kościółek św. Wita został wybudowany w XIV wieku.
Już pod koniec XIX wieku miasto Pag posiadało jeden z pierwszych zegarów słonecznych w Europie. Oznaczenie 15 południka znajduje się około 5 km od Pagu na drodze żwirowej, w obszarze nazwanym św. Maria Magdalena, a w linii przecięcia znajduje się marmurowy znak.
Hale solne mają status zabytku, a znajdują się naprzeciwko centrum Prosiki. Świadczą one o utylitarnej architekturze minionych czasów i znaczeniu produkcji soli dla populacji Pagu. Pierwsze trzy magazyny zostały wybudowane w XVII wieku, a pozostałych sześć w czasie Drugiej administracji austriackiej.
Budowa klasztoru Benedyktynek pod wezwaniem św. Małgorzaty rozpoczęła się zaraz po założeniu nowego miasta Pag ku pamięci dawnego kościoła i klasztoru na Starym Mieście.
Stare miasto Pag leży kilometr na południe od dzisiejszego centrum miasta. Niegdyś duże i bogate miasto, dziś jest archeologicznym stanowiskiem i sanktuarium. Zachował się romański kościół Matki Bożej z posągiem Matki Bożej i pozostałościami klasztoru franciszkańskiego.